Troki. Najpierw po kibiny, a później nad jezioro

W ubiegłym roku zastanawialiśmy się, gdzie można byłoby wyskoczyć na krótki, bo zaledwie trzydniowy urlop - wspomina pani Alicja. - Postanowiliśmy wyprawić się do sąsiadów, czyli na Litwę. A, że pogoda specjalnie nie rozpieszczała, to, mimo kręcących nosami dzieci wyruszyliśmy szlakiem zabytków. Bo tych za wschodnią granicą nie brakuje.

Pierwszy i, jak mówi Nau-mowicz, najlepszy dzień spędzili w Trokach. To malutkie, bo zaledwie 7-tysięczne miasteczko oddalone jest od polsko-litewskiej granicy w Ogrodnikach o koło 160 kilometrów. Niewielu być może wie, że w przeszłości było ono stolicą Litwy.

- Są tak małe, że zaczęliśmy zastanawiać się, czy warto było zarezerwować na nie cały dzień - opowiada suwalczanka. - Ale niebawem okazało się, że podjęliśmy bardzo słuszną decyzję.

Zapraszamy Czytelników do przesyłania wakacyjnych wspomnień. Będziemy je zamieszczali na naszych łamach. Tematem nie muszą być egzotyczne wyjazdy na drugi koniec świata, ale np. zwykły biwak gdzieś w suwalskich lasach, czy ciekawie spędzony czas we własnym domu. Od miejsca zwykle ważniejsi są ludzie. Nawiązują się wakacyjne miłości, czy wakacyjne przyjaźnie. Nie wyznaczamy żadnych ram czasowych. Prosimy zarówno o te najświeższe wspomnienia, jak i te sprzed kilkudziesięciu lat. Można je do nas przesyłać pocztą (16-400 Suwałki, ul. Kościuszki 78A), drogą elektroniczną ([email protected]) lub po prostu zatelefonować (87 566 30 00, 87 566 75 70). W przypadku poczty tradycyjnej oraz elektronicznej prosimy o dołączanie zdjęć autora - albo współczesnych, albo z dawnych lat.

W mieście zabytków zbyt wiele nie ma. Największą atrakcją turystyczną, która przyciąga ludzi z całej okolicy jest zamek na jeziorze Galve - ulubiona siedziba księcia Witolda. Zresztą, nie tylko jego, bo mieszkali tam także inni książęta litewscy. Później obiekt pełnił rolę więzienia politycznego, wreszcie, podczas wojny z Sowietami został doszczętnie zniszczony. Tuż przed odzyskaniem niepodległości Litwy, odrestaurowano go. Wewnątrz znajduje się muzeum, ale - jak twierdzi suwalczanka - niewiele tam eksponatów dotyczących historii Trok.

- Większość to dokumenty dotyczące odbudowy zamku - mówi. - Uznaliśmy więc, że nie warto tracić pieniędzy na bilety. Zresztą, turyści to potwierdzali, że wydatek byłby zupełnie zbędny. Lepiej więc obejść zamek dookoła, a później przejść się ulicą Karaimską, by obejrzeć piękne, kolorowe domy.

Wyglądają imponująco. A charakteryzują się tym, że stoją frontem do ulicy i mają z tej strony po trzy okna. To nie przypadek. Każde z nich miało bowiem swoje przeznaczenie. Jedno okno było dla gospodarza, drugie tylko dla Boga, a przez trzecie mógł wyjrzeć król. Bo Karaimi w czaszach panowania księcia Witolda stanowili jego przyboczną gwardię. Słynęli z ogromnej pracowitości i wierności swojemu królowi.

Można również zajrzeć do kościoła katolickiego, gdzie znajduje się słynący cudami obraz Matki Boskiej. Swego czasu był on drugim, po częstochowskim, otoczonym największym kultem wizerunkiem w Polsce i na Litwie. warto też zwiedzić cmentarz karaimski, gdzie znajduje się wiele starych nagrobków w formie stelli z napisami w trzech językach: po polsku, karaimsku i rosyjsku.

W miasteczku warto spróbować karaimskiej potrawy, czyli kibinów. To drożdżowy pierożek z mięsnym, lub serowym farszem. - Bardzo smaczna przekąska - dodaje pani Alicja. - Na dodatek, kosztuje niewiele, bo - jeśli nie zmieniła się cena - 6 złotych. Natomiast innych zakupów nie polecam. Ceny są zdecydowanie za wysokie, jak na naszą kieszeń.

Pani Alicja mówi, że gdy pozostaje czasu można jeszcze wypożyczyć pływający sprzęt.